Spacerując po nałęczowskim parku zdrojowym, można przysiąść na ławeczce razem z Bolesławem Prusem.
Znajduje się ona nieopodal Pałacu Małachowskich.
Bolesław Prus zawitał do Nałęczowa w roku 1882 jako kuracjusz, z nadzieją wyleczenia lęku przestrzeni (agorafobii). Leczył się i odpoczywał corocznie w latach 1882-1910 pozostawiając wśród mieszkańców żywe wspomnienia. Do dziś jego imieniem nazywane są miejsca, w których najczęściej go widywano: Góra Prusa, wąwóz czy Domek Prusa. Biblioteka nałęczowska nosiła imię Prusa i Żeromskiego, zaś pobudowane w 1904 r. Kąpiele Tanie przeznaczone dla okolicznych rzemieślników i włościan nazwano imieniem Bolesława Prusa dla upamiętnienia szerzonej przez autora oświaty zdrowotnej wśród ludu. [źródło]
Na ławeczce siadywałam niejednokrotnie, ale częściej odwiedzam Pensjonat "Ewelina", w którym pisarz mieszkał przez pewien czas.
"EWELINA" mieści się w zabytkowej willi "Pod Matką Boską" zbudowanej około 1882 roku. Należy do zespołu willowego powstałego w ostatniej ćwierci XIX wieku, w najbliższym sąsiedztwie "Zakładu Leczniczego Nałęczów". Osiedle założone było pod wpływem idei miasta - ogrodu, realizowane przez inteligencję Kongresówki. [źródło]
Przed tymi, którzy jadą na wakacje, stają (…) pytania: gdzie jechać? w jaki sposób odbyć podróże? Ponieważ, o czym doniosły pisma, dziś nawet wiejskie baby wybierają się do wód zagranicznych, rzecz zatem naturalna, że ludzie szyku, dla niezmieszania się z pospólstwem, mają tylko dwa wyjścia: albo jechać na księżyc, albo – do zakładów kuracyjnych krajowych.
Jednym z takich miejsc, na które ośmieliłbym się zwrócić uwagę chorych i osłabionych turystów, jest Nałęczów, położony w guberni lubelskiej. Podróż łatwa, miejscowość piękna i kuracja dobra…
Bolesław Prus, „Kurier Warszawski” 1885, nr 155 [źródło]
Nałęczów odwiedzał nie tylko Bolesław Prus. Bywali tu i tworzyli między innymi: Zofia Nałkowska, Henryk Sienkiewicz, Stanisław Przybyszewski, Stanisław Witkiewicz, Stefan Żeromski, Michał Elwiro Andriolli, Ewa Szelburg-Zarembina.
Podczas kolejnego spaceru po Nałęczowie można odwiedzić Muzeum Stefana Żeromskiego lub miejscowy cmentarz, na którym pochowani są: Michał Elwiro Andriolli i Ewa Szelburg-Zarembina.
Za każdym razem warto zajrzeć do "Eweliny" - choćby po to, aby zjeść pyszne ciastko.
To rzeczywiście zgroza, że wiejskie baby mają czelność wybierać się do wód zagranicznych, ciekawam to jakiej grupy autor tej notki zaklasyfikowałby mnie, czy załapałabym się na "ludzia szyku" ;)
OdpowiedzUsuńPensjonat "Ewelina" urokliwy, nie dziwię się, że lubisz do niego wracać :)
Fajne miejsce, do kontemplacji na ławeczce, wybrali Prusowi :)
Cały Nałęczów urokliwy:)
UsuńWierzę na słowo, ale może uda mi się kiedyś tak wybrać :)
UsuńBardzo lubię odwiedzać miejsca związane z pisarzami.
UsuńJak się nie mylę przejeżdżałem przez Naleczow z Tobą ale do Eweliny nie wstąpiliśmy ponieważ miałyśmy inny cel podróży. Jak ja tęsknie za Twoimi stronami, ludźmi których tam poznałam, inna Polska zupełnie...Pozdrawiam Artenko :)
OdpowiedzUsuńWracaj na Wschód:)
UsuńKętrzyn w tym roku też ma się doczekać pierwszego pomnika-ławeczki. Z Wojciechem Kętrzyńskim.
OdpowiedzUsuńWojciechowi należy się ławeczka:)
UsuńByłam w Nałęczowie dość dawno temu i spacerowałam po tych miejscach. Tylko wtedy nie było jeszcze tam tak ładnie, nie było ławeczki, a "Ewelina" była dość odrapana i nadawała się do remontu. Ale ciastka też były pyszne:)))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Ewelina nadal wymaga remontu:)
UsuńPodoba mi sie ten balkon ze stoliczkiem ...
OdpowiedzUsuńŚliczny balkonik:)
UsuńPojechałabym tam i mam nadzieję, że mi się to uda. Czarujące miejsce, nawet balkon mi się podoba. :)) Prześliczne zdjęcia, bardzo fajny post. Pozdrawiam, cudownego weekendu życzę. :)
OdpowiedzUsuńDziękuję za życzenia:)
UsuńA my dosłownie tydzień temu spacerowaliśmy po Nałęczowie i widzieliśmy ławeczkę Prusa oraz Chatę Żeromskiego :)
OdpowiedzUsuńCieszy mnie, że Nałęczów się podoba:)
UsuńNigdy nie byłam, szkoda bo widać miejsce urokliwe.
OdpowiedzUsuńZdecydowanie urokliwe:)
UsuńPrus to idol mojego dzieciństwa:) Miałam taki zbiór nowel w zielonej okładce. Gdzieś tam w domu rodzinnym jeszcze jest. I jakoś tak go sobie upodobałam:) Do Nałęczowa zatem muszę pojechać.
OdpowiedzUsuńKoniecznie trzeba pojechać:)
UsuńBardzo ładne miejsce odwiedziłaś. Pozdrawiam :-).
OdpowiedzUsuńDziękuję:)
Usuń