Nepomuki radzyńskie

Ponieważ nie wszyscy czytelnicy zaglądają na mój drugi blog Nepomuckim szlakiem, postanowiłam zdawać od czasu do czasu relacje z moich podróży w poszukiwaniu miejsc kultu świętego Jana Nepomucena.


W powiecie radzyńskim, należącym do województwa lubelskiego, można znaleźć:
- kapliczkę z rzeźbą świętego Jana Nepomucena w Brzezinach,


kapliczkę z rzeźbą świętego Jana Nepomucena w miejscowości Brzostówiec,


- obraz świętego Jana Nepomucena w  kościele w Czemiernikach,


- kapliczkę z rzeźbą świętego Stanisława/Jana Nepomucena w miejscowości Świerże,


- kapliczkę z rzeźbą świętego Jana Nepomucena w miejscowości Zarzec Ulański.


O ciekawych historycznie zespołach pałacowo-parkowych, dworach, kościołach i innych zabytkach  tego regionu można przeczytać na stronie Radzyńska Kraina Serdeczności.

Polecam:

Bagno Ławki

Ponoć jest to miejsce najchętniej odwiedzane przez łosie. Tylko trzeba tam być skoro świt.


Jest to jedno z najdzikszych i najbardziej rozległych bagien na terenie parku. Bagno Ławki to rozległy obszar nizinny pól i torfowisk. Jeszcze niedawno były tutaj koszone łąki, jednak z czasem zostały one porzucone, a pola zamieniły się w ugory. Dziś jest to wyjątkowy teren, gdzie gnieździ się dzikie ptactwo znajdujące się pod ochroną. [źródło]


Widoki z wieży są niesamowite, morze roślinności na bagnach aż po horyzont.




Nad okoliczną przyrodą czuwa święty Franciszek.


Łosi o tej porze dnia nie widziałam, ale kilka zdjęć "łosiom" zrobiłam.




Polecam stronę Biebrzański Park Narodowy.

Adnotacja:
  • wieża widokowa na Bagno Ławki w Biebrzańskim Parku Narodowym;
  • lokalizacja: 11 km Carską Drogą na północ od Strękowej Góry, gmina Zawady, powiat białostocki, województwo podlaskie;
  • data wykonania fotografii: 14.07.2020 r.

Ścieżka "Długa Luka"

Pierwsza ścieżka, przedreptana przeze mnie w Biebrzańskim Parku Narodowym, to "Długa Luka".


Ścieżka edukacyjna Długa Luka w południowej części Biebrzańskiego Parku Narodowego ma zaledwie 400 m, ale za to od razu wyprowadza w świat bagien. Początek bierze przy Carskiej Drodze między wsiami Laskowiec i Dobarz. [źródło]






Częstymi gośćmi w pobliżu kładki są łosie, które upodobały sobie to miejsce jako teren ich porannego i wieczornego posiłku. Przy kładce możemy spotkać takie rośliny jak: szachownicę, kaczeńce, turzyce, krwawnicę, storczyki i inne oraz ssaki i ptaki, które można osobiście ujrzeć lub też zobaczyć ślady ich obecności w postaci wypluwek i odchodów, przy kładce można zobaczyć lub usłyszeć m.in: łosie, gronostaje, lisy, żurawie, wilki, jenoty, rycyki, kszyki, sowy, wszelkie drapieżne ptaki, kulika wielkiego, gęsi i wiele innych. Kładka „Długa Luka” jest znana przede wszystkim z gniazdujących w jej pobliżu wodniczek... [źródło]



Łosia nie spotkałam, ale mogłam za to podziwiać okazy przyrody, charakterystyczne dla bagien.





Na końcu kładki znajduje się niewielka platforma widokowa. Gdyby nie czterystumetrowy pomost, widok ten nie byłby dostępny dla zwykłych pieszych turystów. A panorama jest piękna, choć na pierwszy rzut oka może wydawać się monotonna. Mokradła bez kresu. Porastają je wszechobecne nad Biebrzą turzyce... [źródło]



Polecam stronę Biebrzański Park Narodowy.

Adnotacja:
  • ścieżka edukacyjna "Długa Luka" w Biebrzańskim Parku Narodowym;
  • lokalizacja: 10 km Carską Drogą na północ od Strękowej Góry, gmina Zawady, powiat białostocki, województwo podlaskie;
  • data wykonania fotografii: 14.07.2020 r.

Nowe Leśne Bohatery

Mała podlaska wieś, tuż przy granicy z Białorusią, zadziwia swoją nazwą.


Nazwa wsi może pochodzić od biał. "багатыр" - bogaty człowiek. Jednak według innej wersji nazwa pochodzi od nazwiska Bohatyrowiczów (wymienionych m.in. w powieści Nad Niemnem) - rodu z drobnej szlachty, osadzonego tutaj w XVI wieku przez monarchów jako tzw. osoczników, strażników okolicznych królewskich puszczy.


Byłam tam przejazdem, przysiadłam na drewnianej ławeczce, by chwilę odpocząć przed dalszą podróżą. Moją uwagę przykuł napis na kamiennym krzyżu.



W czasie przynależności tych terenów do Imperium Rosyjskiego miejscowa ludność unicka została zmuszona do przejścia na prawosławie. Dopiero w 1905 roku dekret carski o tolerancji religijnej pozwolił na wybór pomiędzy katolicyzmem a prawosławiem. Mieszkańcy niemal w całości przyjęli rzymski katolicyzm. Świadectwem tego są liczne krzyże i kapliczki upamiętniające rok 1905 i tolerancję religijną. Doszło do sytuacji, że miejscowi, etnicznie pochodzenia ruskiego i używający gwary białoruskiej, identyfikując się z katolicyzmem uważają się za Polaków. [źródło]



Adnotacja:
  • wieś o ciekawej nazwie;
  • lokalizacja: Nowe Leśne Bohatery, gmina Lipsk, powiat augustowski, województwo podlaskie;
  • data wykonania fotografii: 15.07.2020 r.

Nauka latania

Będzie dużo fotografii i mało treści. Przepraszam z góry za wielkość zdjęć, ale jakość aparatu i emocje nie pozwoliły mi na lepsze ich wykonanie.



Trzy bocianiątka, pod nieobecność rodziców, siedziały same w gnieździe. Dwa były grzeczne, jeden nie.



Niegrzeczny bocianek układał skrzydła do lotu, podskakiwał na niewielką wysokość, by za chwilę spaść na rodzeństwo.



Znowu podskakiwał, podejmując kolejną próbę latania.



Po pewnym czasie stanął na gnieździe, chwilę odpoczął.


Nie zrażony upałem, znowu rozwinął skrzydła.



Szykując się do kolejnej próby lotu, spojrzał przypadkowo w dół, gdzie zobaczył dziwne zjawisko. 


Trzy panie, podskakując z zachwytu, wlepiały oczy w gniazdo. Krzycząc i śmiejąc się radośnie,  fotografowały bez opamiętania wyczyny bocianka.  


Zawstydzone bocianiątko obróciło sie na pięcie i stwierdziło, że nauczy się latać innym razem.