Pan Samochodzik i podwójne dno

W centrum Lubelszczyzny znajduje się Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie, którego główną atrakcją jest ok. 68 jezior, najstarszych na Niżu Środkowoeuropejskim. Są to zarówno jeziora polodowcowe jak i pochodzenia krasowego. Ich dokładną liczbę trudno określić, gdyż część z nich powoli zanika w wyniku zarastania i rozprzestrzeniania się torfowisk.[źródło] Największą atrakcją tego obszaru jest Jezioro Białe, o którym krążą od dawna niesamowite legendy.

W Jeziorze Białym jest podwójne dno, są dziury, wąwozy, pod tym jest woda i dno. Od lat 60-tych z 10 osób tam zostało i nie odnaleźli ich. Raz utopiła się tam córka jakiegoś wojskowego. Nie mogli jej znaleźć i sprowadzili takie specjalne maszyny. One tak jakby przeczesywały jezioro. Wzruszyły roślinność i ona wypłynęła. To chyba był jedyny przypadek, że kogoś znaleźli, kto wpadł w to drugie dno.

Ludzie boją się pływać w Jeziorze Białym, kąpią się tylko przy samym brzegu. Jezioro ma dwa dna. Pierwsze dno tworzy warstwa gęstego mułu, pod nim jest woda i dopiero drugie dno. W tym mule są otwory, przez które może wpaść ciało topielca i odnalezienie ciała jest niemożliwe. Podobno w jeziorze zostało w ten sposób uwięzionych wielu topielców. Niekiedy, wieczorami, widać nad brzegiem jeziora małe płomyki, być może są to dusze topielców.

Z Jeziora Białego do Jeziora Czarnego jest podziemny przepływ. Jezioro Białe powstało, gdy ktoś upuścił do Jeziora Czarnego kłębek białych nici. Nici te przepłynęły pod ziemią i zatrzymały się na miejscu dzisiejszego Jeziora Białego, które z nich powstało.

W Okunince jest takie jeziorko. W tym jeziorku zatonęło całe miasteczko. Zapadło się z ludźmi, z kościołem, z chorągwiami, z obrazkami, ze wszystkim. To była cerkiew. Pewnego razu przechodziła obok tego jeziora mała dziewczynka. Miała może pięć lat, szła z krową i ta krowa podeszła do wody, żeby napić się. Dziewczynka zobaczyła na jeziorze kawałek złotej wstążeczki, taką pozłotkę, jak to kiedyś nazywali. Ona zaczęła tę pozłotkę ciągnąć i nazwijała taki kłąb, że utrzymać w rękach go nie mogła. Na końcu tej pozłotki był krzyżyk przywiązany. To był krzyżyk właśnie z tej cerkwi, która zatonęła. Dziewczynka ze strachu rzuciła kłębek do jeziora i ten znikł już na zawsze.

Wszystkie legendy pochodzą z artykułu Ciekawostki lokalne Okuninka. Przyznam się szczerze, że jadąc Srebrną Strzałą nad Jezioro Białe, nie do końca byłam zainteresowana legendami z nim związanymi. Po prostu chciałam sprawdzić, co dzieje się z żaglówkami, które jeszcze kilka lat temu pływały po Mazurach.

Spacerując po brzegu, widząc znajome sylwetki jachtów, machinalnie przyszły mi na myśl dobrze znane słowa: Gdyby tak ktoś przyszedł i powiedział: Stary, czy masz czas?

[źródło]