Serwetek nigdy dość

Niemalże z każdej podróży przywożę serwetki. Czasami kupuję całe paczki (w Zakopanem jest malutki sklepik, z którego nie zdarzyło mi się wyjść bez kilku paczek). Czasami dostaję od znajomych, którzy przez czas od mojej ostatniej wizyty odkładają dla mnie po kilka sztuk.

serwetki od A.

Będąc u Juty w Grodzisku Mazowieckim, poprosiłam, aby dała mi na pamiątkę dwie piękne serwetki z rowerami. Nie mogłam się oprzeć również serwetce z motywem ludowym. 

serwetki od Juty i z Galerii Etnograficznej Radogoszcz

W dworku Mateusza Chełmońskiego w Adamowiźnie zobaczyłam tę z różami. Zachwyciłam się nią na tyle, aby, pokonując swoje onieśmielenie, poprosić gospodynię o jedną. Pani dodała mi jeszcze cztery inne wzory. 

Serwetka z bratkami w prawym dolnym rogu jest pozyskana w inny sposób - kupiłam w prezencie paczkę p. Z. i poprosiłam od razu o dwie z powrotem.

serwetki z dworku w Adamowiźnie i od p. Z.

Moi Bliscy przynoszą mi z przyjęć u znajomych serwetki ze słowami: "pozyskałam ze stołu, ale nie jest używana, może coś z niej zrobisz".

serwetki od B.

Ostatnio dostałam od T. serwetki z motywami muzycznymi.

serwetki od T.

Niektóre z serwetek, pogrupowane tematycznie, można zobaczyć w poście pt. "Serwetkowy zawrót głowy" na blogu ♭ aRT at home (są wśród nich serwetki z motywami ludowymi od E., których oddzielnej fotografii nie mogę znaleźć).

Za wzbogacanie serwetkowych zbiorów wszystkim ofiarodawcom pięknie dziękuję.