Nawet po najczarniejszych chmurach wychodzi słońce

Tytuł wpisu jest polskim przysłowiem, które akurat zawsze się sprawdza:). Do ilustracji dzisiejszej opowieści o chmurach użyłam fotografii, które otrzymałam w marcu od Marii i Elki.

Po moim poście pt. "Czy widziałeś dziś niebo?" dostałam e-mail, w którym Maria tak pisze: Przesyłam ci dowód, że warto było umyć okno, żeby to lepiej zobaczyć i sfotografować :)

I od tamtej pory otrzymałam ponad 150 zdjęć chmur:))) Niektóre są tak piękne, że trudno wzrok od nich oderwać. 

Oczywiście znane są też i inne przysłowia, dotyczące chmur:
Nie z każdej chmury będzie deszcz.
Z wielkiej chmury mały deszcz.

Istnieją również przysłowia, oparte o pory roku, kalendarz lub święta:

Gdy kwiecień chmurny, a maj z wiatrami – dobry rok przed nami.
Gdy Wielki Piątek ponury, Wielkanoc bez chmury.
Jak na świętego Antoniego chmurki, to z ziemniakami na górki.
Jeśli na Agnieszkę pochmurno, to o len nie trudno; a jeśli jasno, to o len ciasno.
Jeśli Marcin z chmurami, niestałeczna zima przed nami.

Nie tylko Polacy mają swoje przysłowia, związane z chmurami. Przysłowie abisyńskie: 

Nie ma deszczu bez chmury ani sprawy bez przyczyny.

Przysłowie angielskie:

Every cloud has its silver line. [Każda chmura ma swą srebrną smugę; nawet najgorsza rzecz ma swą dobrą stronę.]

Przysłowia arabskie:
Nadzieje są jak chmury: jedne przechodzą, inne przynoszą deszcz.
Okazje przemijają jak chmury.

Przysłowie chińskie:
Nawet najczarniejsza chmura ma srebrne brzegi.

Przysłowia łacińskie:
Po (chmurach) deszczu słońce.*
Zwykle gdy rozpływa się chmura, przychodzi jasny dzień.

Przysłowie wietnamskie:

Nie ma deszczu bez chmury.

Na koniec jeszcze kilka związków frazeologicznych, dotyczących chmur:
bujać w obłokach;
spaść z obłoków;
chodzić z głową w chmurach (w obłokach);
pod chmurką;
wznieść się ponad chmury.

Najbardziej podoba mi się związek ostatni - do jego ilustracji wykorzystałam zdjęcia Elki.

Dziewczyny, bardzo Wam dziękuję za przesłanie mi tylu pięknych fotografii i zgodę na ich opublikowanie.

* Ksiądz w "Dziadach" Adama Mickiewicza mówi: Lecz nie traćmy nadziei, po smutkach wesele. - w myśl starożytnego przysłowia Post nubila Phoebus. [źródło]