Arepa i pata caliente:)

Jak pisałam w poście pt. Tyle się działo ostatnio..._2, będąc w lutym w Warszawie, spotkałam się z Grażyną:) Tą Grażyną - z WENEZUELI, autorką dwujęzycznego bloga I tu i tam....Y aqui y alla:) I wcale nie mam na myśli spotkania w kawiarence, o którym wspomniałam  poprzednio:)

Opowiem wszystko po kolei:) W połowie stycznia w komentarzach do postu pt. Stare Dobre Małżeństwo Grażyna napisała tak: Odkryłaś dla mnie SDM, moje ponad 40 letnie oddalenie od Polski pozostawiło takie właśnie braki, które nadrabiam...wysłuchałam polecane przez Ciebie utwory i już wiem, że też bym sobie chętnie na koncert SDM poszła.

Od słowa do słowa, a właściwie od e-maila do e-maila... stanęło na tym, że na koncert wybierzemy się razem:) I 15 lutego, jak stare dobre znajome, poszłyśmy do Teatru Palladium posłuchać śpiewu Krzysztofa Myszkowskiego z zespołem:))) Nie wiem jak Grażynie, ale mi się podobało - jak zwykle:). Był i "Czarny blues o czwartej nad ranem", i "Blues dla Małej", i "Z nim będziesz szczęśliwsza", i "Jak"... I wiele, wiele innych, starych i nowych utworów. Zespół bisował aż 4 (!) razy, koncert trwał chyba ze 3 godziny:) Po prostu - występ był świetny:)

Wspólny wypad na koncert był jedną z wielu atrakcji, jakie były moim udziałem podczas pobytu u Grażyny:) Przy okazji pochwalę się - byłam goszczona przez Grażynę i Jej Męża po królewsku:) Nie dość, że zaopiekowali się mną jak rodzina, zawieźli tam, gdzie trzeba, odstawili później na dworzec, to jeszcze... karmili mnie przez trzy dni:))) I to w dodatku po wenezuelsku:) Wspaniałą zupą z soczewicy, a przede wszystkim arepą - tradycyjnym wenezuelskim daniem na śniadanie:)

Królową wszystkich wenezuelskich posiłków jest arepa. To tania, prosta w wykonaniu potrawa, która spożywana jest bez względu na region, status społeczny, porę roku czy dnia. To okrągła (10-20 cm średnicy), spłaszczona forma, która przygotowana jest z mąki kukurydzianej. Prawie wszyscy Wenezuelczycy przygotowują arepas z mąki marki Harina PAN. Przygotowanie arepy polega na wymieszaniu mąki z wodą i solą (można dodać olej, jajka czy mleko) i po wyrobieniu ciasta, arepę można usmażyć, zgrillować lub ugotować (osobiście preferuję smażoną wersję). Arepa w Wenezueli zastępuje chleb. W restauracjach podaje się ją jako dodatek, natomiast w każdym prawie domu na śniadanie czy kolację. Arepę nacinamy podobnie jak "chleb pita", wyskubujemy miąższ ze środka i wypychamy wybranym przez siebie dodatkiem.[źródło]

Nie mam pojęcia, jak Grażyna robiła swoją arepę, gdyż w tym czasie... jeszcze spałam:). To, co podano mi na śniadanie, było wspaniałe:)) Niebo w gębie:)))) Oczywiście podczas jedzenia zostałam zapoznana ze sposobem wykonania placuszków, ale... ponieważ zupełnie na gotowaniu się nie znam, znalazłam gotowe przepisy na arepę (klik, klik). No i mam nadzieję, że Grażyna dorzuci jeszcze kilka informacji na ten temat:))) I ewentualnie poprawi błędy, choćby sposób odmieniania słowa "arepa":)

Jeden wyraz z tytułu już wyjaśniłam. Zostało jeszcze tajemnicze "pata caliente", którym to mianem ochrzcił mnie P., mąż Grażyny, po wysłuchaniu kilku opowieści o moich wędrówkach:))) "Pata" to po hiszpańsku "noga", "caliente" znaczy "gorąca":) Podsumowywując - gdybym zapomniała, jak mam na imię, to, biorąc pod uwagę moje wędrówki, zawsze mogę się przedstawić: jestem Pata Caliente:)))

Na koniec wytłumaczę, dlaczego dzisiejszy post ilustrowany jest zdjęciami bocianów i wróbli:) Po prostu nie miałam nic bardziej odpowiedniego:) Do głowy mi nie przyszło, jedząc wspomniane wyżej śniadanie, robić fotografie arepy:))) A ponieważ wiem, że Grażyna lubi ptaki, to znalazłam w swoich zbiorach najpiękniejsze (i jedyne:)) zdjęcia - w ten sposób wróbelki i boćki zagościły u mnie i poniekąd u Grażyny:) 

Chciałam, co prawda, dołożyć fotografie w tym celu kupionej zwartnicy (Hippeastrum Herb.), ale tak pięknej jak ma Grażyna (widać to w poście pt. Już nie zima a jeszcze nie wiosna...entre invierno y primavera) i tak nie posiadam:))) Ech, zobaczyć na własne oczy te 80 gatunków, rosnących w tropikalnym klimacie Ameryki Południowej:))) I to wcale nie w doniczkach:)

Grażyno i P., bardzo serdecznie dziękuję za gościnę i zaopiekowanie się mną:) Zupełnie nie wiem, jak mam się Wam odwdzięczyć:)